چهارشنبه, ۱۳ بهمن ۱۳۹۵، ۱۲:۳۱ ق.ظ
چقدر عشق بزرگ است و من چقدر کوچک هستم
اینک تو کجا هستی ای یار من! آیا به مانند نسیم شب زنده داری میکنی؟ آیا ناله و فریاد دریاها را میشنوی و آیا به ضعف و خواری من مینگری و از شکیباییام آگاهی؟؟ کجا هستی ای زندگی من! اینک تاریکی مرا در آغوش گرفت و اندوه بر من غلبه یافت. در هوا لبخند بزن تا زنده شوم. کجا هستی ای عشق من ؟؟ آه !!! چقدر عشق بزرگ است و من چقدر کوچک هستم!
"مناجات از کتاب اشکی و لبخندی ، خلیل جبران" |
- ۹۵/۱۱/۱۳